Opiszę historię, która to mam nadzieję pozwoli Wam spojrzeć jeszcze pozytywnie na klientów.
Moja [M]ama pracowała niegdyś w sklepie pod szyldem PSS Społem. Był to (na swoje czasy) jeden z największych sklepów w mieście, całkiem niedrogi, z niemałym wyborem towarów. Ba, miał zarówno dział z tzw. ladą i dział samoobsługowy. Mama moja pracowała w ten dzień na dziale "mięso-wędliny". Był to czas przed świętami Bożego Narodzenia. Niestety dzień miała zły, ponieważ spora część ludzi w naszym mieście (Stargard Szczeciński) jest wyjątkowo marudna i wybredna, a do tego często bardzo chamska. W ten dzień doszło m.in. do takiej sytuacji: ([K1] - pierwsza klientka w historii)
[K1] Poproszę ćwiartkę tej szynki.
[M] A z której z połówek? - Mama już wtedy z doświadczenia wiedziała, że wielu ludzi musi sobie koniecznie wybrać z której części ma być krojona wędlina. Klientka wskazała "swoją" połówkę, z której Mama przekroiła jeszcze na pół pytając którą część by chciała. Na co klientka:
[K1] Tą lewą, bo jest świeższa!
Tu ją zatkało - z tego co i moja Mama, i ja wiemy to raczej nowiutka szynka jest tej samej świeżości w każdym miejscu.
W tym samym czasie zauważyła, jak do kolejki doszła typowa [P]aniusia. Markowe ubrania, prawdopodobnie prawdziwe futro, długi szal - też pewnie z jakiegoś zwierza (a może i nawet cały zwierz). Stwierdziła w myślach "No nie, znowu coś będzie". I tu pomyliła się na całej linii. Paniusia zaskoczyła Ją taką oto rozmową:
[P] Dzień dobry, ja poproszę tak z 1/3 tej szyneczki! Jak się więcej ukroi, to nie szkodzi.
[M] Dobrze, a który kawałek Pani uciąć?
Tu Paniusia możliwe najdonioślejszym tonem, z pełnym zadowoleniem stwierdziła:
[P] Ależ droga Pani, ja tej szyneczki nie będę podziwiać, zamierzam ją jeść!
Mama w lekkim szoku, gdyż spodziewała się oczywiście czegoś innego, ale podziękowała Pani za zakupy, dając do zrozumienia, że jest chyba najnormalniejszą i najmilszą klientką w tym dniu, a Paniusia z potężnym uśmiechem udała się do wyjścia na koniec dorzucając możliwie najcieplejszym tonem:
- Do widzenia i Wesołych Świąt!
Moja [M]ama pracowała niegdyś w sklepie pod szyldem PSS Społem. Był to (na swoje czasy) jeden z największych sklepów w mieście, całkiem niedrogi, z niemałym wyborem towarów. Ba, miał zarówno dział z tzw. ladą i dział samoobsługowy. Mama moja pracowała w ten dzień na dziale "mięso-wędliny". Był to czas przed świętami Bożego Narodzenia. Niestety dzień miała zły, ponieważ spora część ludzi w naszym mieście (Stargard Szczeciński) jest wyjątkowo marudna i wybredna, a do tego często bardzo chamska. W ten dzień doszło m.in. do takiej sytuacji: ([K1] - pierwsza klientka w historii)
[K1] Poproszę ćwiartkę tej szynki.
[M] A z której z połówek? - Mama już wtedy z doświadczenia wiedziała, że wielu ludzi musi sobie koniecznie wybrać z której części ma być krojona wędlina. Klientka wskazała "swoją" połówkę, z której Mama przekroiła jeszcze na pół pytając którą część by chciała. Na co klientka:
[K1] Tą lewą, bo jest świeższa!
Tu ją zatkało - z tego co i moja Mama, i ja wiemy to raczej nowiutka szynka jest tej samej świeżości w każdym miejscu.
W tym samym czasie zauważyła, jak do kolejki doszła typowa [P]aniusia. Markowe ubrania, prawdopodobnie prawdziwe futro, długi szal - też pewnie z jakiegoś zwierza (a może i nawet cały zwierz). Stwierdziła w myślach "No nie, znowu coś będzie". I tu pomyliła się na całej linii. Paniusia zaskoczyła Ją taką oto rozmową:
[P] Dzień dobry, ja poproszę tak z 1/3 tej szyneczki! Jak się więcej ukroi, to nie szkodzi.
[M] Dobrze, a który kawałek Pani uciąć?
Tu Paniusia możliwe najdonioślejszym tonem, z pełnym zadowoleniem stwierdziła:
[P] Ależ droga Pani, ja tej szyneczki nie będę podziwiać, zamierzam ją jeść!
Mama w lekkim szoku, gdyż spodziewała się oczywiście czegoś innego, ale podziękowała Pani za zakupy, dając do zrozumienia, że jest chyba najnormalniejszą i najmilszą klientką w tym dniu, a Paniusia z potężnym uśmiechem udała się do wyjścia na koniec dorzucając możliwie najcieplejszym tonem:
- Do widzenia i Wesołych Świąt!
pss społem wesołych świąt
Komentarze